ئوتو/utu: ن: [ ڕووسی: ئوتیۆگ] ئوتوو _ ئوتی، ئووتی : ئامرازێکه که ژێری ئاسنێکی تهختهگهرم دهکرێت بۆ لابردنی گرنجی کوتاڵ.
ئوتوکێش/utukêŝ: نفا، ئانفا: ئوتووچی: ئهوکهسهی که پیشهی ئوتوکردنی جل و بهرگی خهڵکی بێت.
ئوتوکێشان/ utukêŝan: کتن: لهئوتودان.
.
.
.
.
.