قەمچ/qemç: ن:
1 – [ کشت] هەڵپاچینی داران بە مقەست.
2 – نیشانەیە بەو جوورە کەمێک لە تووکی ئاژاڵ یان ماڵاتدا دەبڕن بۆ نێشانەکردن.
3 – بەرچەنگ ( کباک)، لەوێچ، خووارایی، پێچ.
قەمچان/qemçan: ن:
1 – بازەڵین، زيچين، کەتيکانی، کيلەڤر، گۆل، لاک، نوشتار.
2 – [ واز][ ل] هەڵمەقۆ : گەمەیێکی ناسراوە، پارە یان زیخی فڕێ دەدەنە ناو هەوا بەدەستی دەیگرنەوە.
قەمچاندن/qemçandin: کتپ: پێچاندن.
قەمچە/qemçe: ن:
قەمچک/qemçik: ن:[ کباک] کلێنچکی بزنی.
قەمچ کردن/qemç kirdin: کتپ:[ قەمچ+ کردن]
1 – نیشانەکردن.
2 – [ دەر] ڕێكخستن و بڕینەوەی زوڵف و پەرچەمانە.
3 – [ جا] بە دزییەوە بۆ لای نێچیرچوون تا دەگەنە بەرانبەری یان نیزیکی بۆ لێدانی یان نیشان لێگرتن.
4 – [ هـ] کەوتنە بەر قەمچ : کەوتنە بەر دەست، کەوتنە بەرچاو، کەوتنە بەر هەل،
قەمچ و پێچ/qemç û pêç: نتـ: گەوە، خوار و خێچ.
قەمچوورە/qemçûre: ن:[ کباک] ماڵاتێکە لە مێگەلان درسێندرێت.
قەمچووك/qemçûk: ن: قاپووچک : بریتی یە لە تیکەنان وەکو کەوچک دەمی دێتەوە یەک ماست و شلەمەنی پێدەخۆن.
.
.
.
.
{ گیوی، ل، 700}