ئافه‌ریه/aferiye: ن:[ ل] دروست بوون، ئافران.
.
ئافه‌ریده/aferîde: ن:[ پهـ: ئافرییته‌ک] کردگارکراو، دروستکراو.
:: هه‌موو ئافه‌رییده‌ی خودایه‌کن. ( هیچ ئافه‌رییده‌ی خوڵای به‌حاڵی جوامێر نه‌بێت)
{ تێبـ : ئه‌م ووشه‌یه له قالبی ناوی کارادا له( موکریان)و( سلێمانی ) و( سانانده‌ژ)دا به‌کارده‌هێندرێت، به‌ڵام چاووگه‌که‌ی له بییرچووته‌وه بۆ هۆی کرداری یارمه‌تیده‌ری( کردن) چاووگێکی تێکه‌ڵی لێدروست کراوه، به‌ڵام له له‌هجه‌ی باکوورییدا ووشه‌ی( ئافراندن)هه‌یه و یه‌شتا به‌هه‌مان واتای خۆیی ماوه‌ته‌وه}.
ئافه‌ریده‌کار/aferîdekar: ئانفا: ئاله‌ریده‌که‌ر.
ئافه‌ریده‌کردن/aferîdekirdin: کتپ: داهێنان، له نه‌بوونه‌وه دروستکردنی شتێک،( خه‌لقکردن)
:: به ئه‌و خودایه‌ی که‌هه‌موومانی ئافه‌رییده کردووه.
ئافه‌ریده‌گار/aferîdegar: نفا:[ پهـ] خودا، خوداوه‌ند، په‌روه‌ردگار، یه‌زدان.
.
ئافه‌ریم/aferym: ف: دۆخی که‌سی سێیه‌می تاکه له کرداری( ئافه‌رین)دا داتاشڕاوه.
.
.
.