ئینکار/înkar: ئان:[ بیا][ع : انکار( حاشاکردن)] که‌ڵڵه‌ره‌ق، که‌سێکی قسه‌ی که‌سی به‌گوێدا نه‌چێت و له سه‌ر قسه‌ی سوربێت.
:: ئه‌رێ قاله! خۆ تۆ جاران هێنده ئینکار نه‌بووی ئه‌وه بۆ وات لێهاتووه.
{ تێبـ : ئه‌م وشه یه ئاوڵناوێکی سه‌لبیه و ته‌نها بۆ باری خراپی به‌کاردێت، هیچ کاتێک به که‌سێکی له‌سه‌ر ئیشێکی چاک پێداده‌گرێت ناڵێن}.
:: پیاوێکی ئینکاره.
ئینکارکردن/înkarkirdin: کتپ:[ع : انکار+ کو : کردن]
1- حاشاکردن له کارێ، شتێک یا له ڕووداوێک.
2- پاشگه‌زبوونه‌وه له قسه‌یه‌ک.
3- له ژێر کارێ یان کێشه‌یه‌ک ده‌رچوون.
:: هه‌ر بە جارێک ئیکاری کرد و وتی من قسه‌ی وام قه‌ت نه‌کردووه. پێم گوت قه‌رزی. بۆنای ده‌یته‌وه ئینکاری کرد و گوتی هیچی پێ قه‌رزار نیم.
ئینکاری/înkarî: نچ:[ ع: انکار+ کو: ی] که‌لـله‌ڕه‌قی، سووری له سه‌ر قسه‌و.
:: بۆ ئه‌وه‌نده ئینکاری ده‌که‌ی.
:: ده‌به‌ری دا شلوکوت بووین، هه‌ر ئینکاری کرد.
.
.
.
.