ئاسیب/asîb: ن:[ ئاب] ئازار، ئاسیو، دەرد، ڕەنج، زیان، لێدان، نه‌هاتی.

{

خوداوه‌ندا به ‌جاهی خۆشه‌ویستی خۆت به ‌دووری که‌ی 

له ‌ئاسیب و به‌ڵا ئه‌م خوشکه‌زایه‌م خۆی خزمانی

}{ بێخود}.

.

.

.