ئازایی/azayî: نچ:[ ئازا+ یی]
1 – بهجهرگیی، بێباکی، غیرەت، توانایی، نهترسی، هێز : خۆڕاگرتن و ڕاوهستان بهرامبهر مهترسی، بهرامبهر ئێش و ئازار و بهسهرهاتی ناخۆش.
2 – شت له دهست هاتن( دڵێریی ) : ئهمه ئازایی پێ ناڵێن مرۆڤ خۆی بخاته مهترسییهوه، ئازاهی.
.
.
.
.